Numer Specjalny: Dodatek: 52 Wrzesień 2015

Szanowni Czytelnicy, zapraszamy do lektury dodatku specjalnego do 52 numeru „Biuletynu Migracyjnego”. W dodatku tym Marta Anacka analizuje zawiłości szacowania liczby rezydentów w Polsce, a Przemysław Śleszyński zgłębia zagadkę „brakującego miliona”.
Marta Anacka, Ośrodek Badań nad Migracjami UW
W zasadzie bez echa przeszła publikacja szacunku liczby rezydentów w Polsce, która ukazała się na stronach Głównego Urzędu Statystycznego w kwietniu 2015 r. Według niej liczba rezydentów Polski wynosiła w latach 2009-2013 między 38,018 mln a 38,064 mln osób. Ciekawą informację daje zestawienie tych danych z opublikowanymi dotychczas rezultatami ostatniego spisu, którego wstępne wyniki wskazywały, że 31 marca 2011 r. liczba rezydentów wynosiła 37,244 mln.
Przemysław Śleszyński, Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN
Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1260/2013 z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie statystyk europejskich w dziedzinie demografii państwa członkowskie są zobowiązane do stosowania zawartej w nim definicji rezydenta. Mówi o tym pkt 11 preambuły: „wykorzystywane dane powinny opierać się na tych samych pojęciach i odnosić się do tej samej daty lub okresu odniesienia”, co wynika z konieczności „zapewnienia jakości, a w szczególności porównywalności danych dostarczanych przez państwa członkowskie”, a jednocześnie ma umożliwić dokonywanie „wiarygodnych uogólnień na poziomie Unii”. W tym celu kluczowe jest wprowadzenie definicji miejsca zamieszkania na podstawie kryterium 12-miesięcznego pobytu w danym miejscu (art. 2d Rozporządzenia).